Η Ακτή των Γκόμπλινς βρίσκεται υπό πολιορκία, εξαιτίας ενός κακού που παραμονεύει στους κοντινούς λόφους. Μια ομάδα ηρώων, κλήθηκε να καθαρίσει την περιοχή από τις μοχθηρές δυνάμεις. Ήρωες που τολμούν να κατέβουν στις κατακόμβες, να τα βάλουν με σατανικά πλάσματα και να αποφύγουν κάθε παγίδα, με σκοπό να ξετρυπώσουν την πραγματική αιτία του κακού. Όμως ο χρόνος δεν είναι με το μέρος τους. Πρέπει να κινηθούν γρήγορα  μέσα από τα δαιδαλώδη μονοπάτια και να ολοκληρώσουν την αναζήτησή τους πριν τους καταπιεί το σκοτάδι. Και μαζί με αυτούς, ολόκληρο τον κόσμο.

Κάπως έτσι μας καλωσορίζει το Adventurers’ Manual στο Tiny Epic Dungeon, ένα από τα πιο πετυχημένα και πιο πολυσυζητημένα επιτραπέζια παιχνίδια το τελευταίο διάστημα. Το νέο μέλος της σειράς Tiny Epic, δημιούργησε από την πρώτη στιγμή… ντόρο γύρω από το όνομά του, μπαίνοντας από νωρίς στη λίστα με τα καλύτερα παιχνίδια της χρονιάς και όχι άδικα. Εννοείται πώς το παίξαμε και εμείς και μπήκαμε στη διαδικασία να σκεφτούμε τι είναι αυτό που το έκανε τόσο πετυχημένο.

Μικρό στο μάτι….

Όπως και όλα τα παιχνίδια της σειράς του Scott Almes, έτσι και το Tiny Epic Dungeon, υπόσχεται μια ολοκληρωμένη παικτική εμπειρία, συμπυκνωμένη σε ένα πολύ μικρό κουτάκι. Και αυτή τη φορά φαίνεται να τα καταφέρνει καλύτερα από ποτέ. Ανοίγοντας το κουτί των μόλις 20 εκατοστών μήκους και 12 εκατοστών πλάτους, θα αντικρύσετε μια υπέροχη παραγωγή που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αντίστοιχες των 50 και των 60 ευρώ. Υπέροχες μινιατούρες ηρώων, φανταστικά meeples για τους κακούς, άρτια και ποιοτικά character sheets και Boss Mats και μια πληθώρα από κάρτες που θα συνθέσουν το μπουντρούμι σας, σχηματίζοντας το ταμπλό, ενώ θα σας εξοπλίσουν και με μοναδικά όπλα, για το quest σας. Εκτός από την παραγωγή, φυσικά, το game δεν υστερεί σε σχέση με τα υπόλοιπα dungeon crawling παιχνίδια, ούτε σε gameplay καθώς στη μία γεμάτη ώρα περίπου που διαρκεί δεν θα νιώσετε καθόλου ότι παίζετε ένα filler από τα πολλά. Ο χώρος που πιάνει για να στηθεί, αποτελεί ένα ακόμα πλεονέκτημα, καθώς ακόμα και σε ένα μικρό τραπέζι μπορεί να χωρέσει άνετα, σε αντίθεση με τα περισσότερα παιχνίδια του είδους, που έχουν πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις στησίματος και χώρου.

Σκοτεινό και επικίνδυνο

Το Tiny Epic Dungeons μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή με την ατμόσφαιρα και την ένταση που βγάζει στις παρτίδες του. Οι ήρωες νιώθουν μονίμως πιεσμένοι και ακόμα και σε στιγμές που όλα φαίνεται να πηγαίνουν καλά, το μπουντρούμι σε κάνει να αλλάξεις γνώμη πολύ γρήγορα. Αρκεί μια στιγμή απροσεξίας. Τα ζάρια είναι εκεί για να προσδώσουν την αίσθηση του αναπάντεχου στο λαβύρινθο που ανοίγεται μπροστά σας, ωστόσο μπορούν να «ελεγχθούν» από τα στατιστικά των ηρώων και τους εξοπλισμούς που κερδίζουν, ώστε να μην αφήνουν την αίσθηση ότι βρίσκεστε στο έλεός τους. Επίσης, η τυχαία κατανομή των δωματίων διατηρεί καθ’ όλη τη διάρκεια το μυστήριο στην αναζήτησή σας, καθώς δεν θα είστε ποτέ σίγουροι για το τι θα συναντήσετε πίσω από κάθε πόρτα. Σε ό,τι αφορά στο παικτικό κομμάτι, προκαλεί ιδιαίτερα θετική εντύπωση το πώς ένα τόσο προσιτό σε κανόνες παιχνίδι, ακόμα και για αρχάριους παίκτες, διατηρεί το ενδιαφέρον ακόμα και για βετεράνους «adventurers» τόσο με τους μηχανισμούς του, όσο και με τη δυσκολία του να αναδειχθείς νικητής απέναντι στα αδυσώπητα bosses. Εμείς πάντως στις τρεις πρώτες μας απόπειρες δεν πλησιάσαμε καν κοντά στη νίκη! Το πρώτο σοκ, του να συνηθίσεις τα πολλά σύμβολα και τη σημασία τους ξεπερνιέται εύκολα, επιτρέποντας να ευχαριστηθείς ένα game με κλασικούς dungeon crawl μηχανισμούς αλλά με μια πολύ φρέσκια αισθητική και προσέγγιση.

Το Dungeon Crawling ξανά στο προσκήνιο

Φυσικά, ο σημαντικότερος λόγος της επιτυχίας του Tiny Epic Dungeons είναι ότι προσφέρει ακριβώς αυτό που υπόσχεται: Dungeon και Crawling! Οι ήρωες θα είναι μέσα στο μπουντρούμι καθ’ όλη τη διάρκεια της παρτίδας και θα προσπαθήσουν να συνεργαστούν μέσα σε αυτό, εξερευνώντας δωμάτια και προσπαθώντας να ξετρυπώσουν το Μεγάλο Αφεντικό. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Με δυο τρεις μικρές «ενέσεις» δημιουργικότητας, οι σχεδιαστές έχουν καταφέρει να πάρουν ένα κορεσμένο είδος παιχνιδιών και να το κάνουν να φαίνεται πάλι νέο! Στα συν, το replayability του game, που μοιάζει να μην έχει ταβάνι, αλλά και το γεγονός ότι μπορεί να υποστηρίξει άνετα από σόλο παιχνίδι, μέχρι και τέσσερα άτομα, με την ίδια ευκολία. Τίτλοι σε μικρά κουτάκια, όπως το Tiny Epic Dungeons ή το επίσης πρόσφατο, καταπληκτικό Mini Rogue, δείχνουν το δρόμο για ένα πολύ αγαπημένο είδος, που όμως φαινόταν να είχε ξεμείνει από καινούριες ιδέες, βγάζοντάς το ξανά στο προσκήνιο. Και το σημαντικότερο; Χωρίς να στερούνται όλων αυτών των στοιχείων που έχουν αγαπήσει ή νοσταλγήσει η απανταχού «μπουντρουμάκηδες». Και αυτό στο κάτω κάτω είναι που κάνει το Tiny Epic Dungeons τόσο πετυχημένο!